حضرت آیت‌الله خامنه‌ای در سخنرانی اخیر خود در جمع اعضای مجلس خبرگان رهبری به قدرت ملی اشاره داشته و در بررسی ابعاد مهم این مقوله، آن را امری مرکب و مجموعه‌ای به هم پیوسته از مؤلفه‌های مختلف خواندند. عنصر قدرت ملی به مرور زمان و به واسطه رشد و پیشرفت بشر امروزی ابعاد تازه‌ای به خود گرفته است و اگرچه در گذشته تفسیر این واژه، معطوف به توانمندی‌های نظامی و عملیاتی می‌شد، اما امروز و با ورود بشر به حوزه‌های فناوری و جنگ‌اطلاعاتی دچار پیچیدگی و ابعاد راهبردی‌تر شده است که اقدامات ویژه‌ای را می‌طلبد.

در کارزار مقاومت، مردم ایران اسلامی با عزم و اراده جمعی برای تشکیل ارکان قدرت ملی توانسته‌اند با تقدیم هزاران شهید و اقدامات شبانه‌روزی دانشمندان و جوانان در علوم تجربی و علوم انسانی اثبات کنند به دنبال تحقق معنا و مفهوم توانمندی‌های ملی ایران قوی هستند. پیروزی در میدان سوادآموزی و تقویت بنیان‌های علم و آگاهی جامعه، تقویت فرهنگ مطالبه‌گری و عدالت اجتماعی ، بالا بردن شاخصه علمی کشور و کاستن از نیاز اساسی به بیگانگان، بخش دیگری از دستاوردهای عمومی ملت ایران است که در کارنامه آن‌ها ثبت شده است.  از سوی دیگر رسیدن به قله‌های فناوری نانو، دستیابی به صنایع مادر و فرمول‌های بهداشتی و دارویی که با ساخت واکسن کرونا تبلور یافت، پیروزی در میدان مقاومت علیه تروریسم، ایجاد بازدارندگی دفاعی و رشد چشمگیر توان موشکی و تأسیس چندین شهر عملیاتی و پهپادی در سرتاسر کشور ضمن شکستن درهای آسمان با فرستادن ماهواره‌های تحقیقاتی به فضا، دیگر دستاوردهای مثال زدنی ملت ایران برای تحقق قدرت ملی در سطوح کلان بین‌المللی و جهانی محسوب می‌شود.

با توجه به دستاوردهای بیان شده، امروز در منطقه غرب آسیا و خاصه در بین کشورهای جهان اسلام، مردم ایران  تنها ملتی هستند که با تحمل نزدیک به ۴۰ سال تحریم و مقابله با تروریسم غرب ساخته و خنثی‌سازی فتنه‌های منطقه‌ای توانسته‌اند به دروازه‌های تمدن‌سازی در دولت اسلامی و قدرت طرح‌ریزی برای آینده روشن برسند. اما با وجود همه این پیشرفت‌ها دغدغه‌ای که این روزها دلسوزان انقلاب اسلامی به آن اشاره داشته‌اند، ضرورت تقویت اقتصاد داخلی به عنوان یک ضلع مهم قدرت ملی است. این دغدغه به خوبی از سوی رهبر معظم انقلاب اسلامی هم دیده شده و مورد مداقه قرار دارد، به‌گونه‌ای که نام‌گذاری چندین سال با تم اقتصادی از نگرانی ایشان در این حوزه حکایت دارد؛ آنچه امروز احساس می شود نیاز فوری کشور به اصلاح ساختار اقتصادی بیمارگونه است. اصلی ترین دلیل استخوان لای زخم ماندن مدیریت اقتصاد ایران، بی‌توجهی دولت‌ها به ضرورت فرهنگ‌سازی و گسترش تولیدملی، دلخوش کردن به وعده‌های غرب و اتکا به ظرفیت نیروهای ‌جوان داخلی برای مدیریت وحل مشکلات کشور است. با این اوصاف با روی کار آمدن دولت سیزدهم، توجه ویژه به منطقه‌گرایی برای تقویت صادرات کالای ایرانی، اعطای تسهیلات و اعمال نظارت بر تولیدکنندگان، تلاش برای رشد سطح کیفیت تولید ملی در مقایسه با استانداردهای جهانی، پرهیز از کاغذبازی و ضرورت شکل‌دهی به ساختار اقتصاد مبتنی بر الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت می‌تواند زمینه ساز اضافه شدن توان اقتصادی تثبیت شده به شاخصه های قدرت ملت ایران قوی باشد.